Hamilelik sırasında diyabet, özellikle ikinci trimesterde ve sonrasında ortaya çıkarsa, gestasyonel diyabet olarak adlandırılır. Bu dönemde bebeğin gelişimi sırasında glikoz metabolizmasında değişiklikler meydana gelir. Plasentanın salgıladığı HPL hormonu, bebeğe yeterli glikoz sağlamak için kandaki şekeri düşüren etkiyi frenler. Bu etkiyle hamilelikte doğal hiperglisemi eğilimi oluşur. Ancak bu değişimler bazen patolojik boyutlara ulaşabilir. Anne adayında, 24. haftada daha etkili hale gelen HPL hormonu nedeniyle diyabetik bir durum gelişebilir. Hamilelikte diyabet, şeker hastalığı bulunan kadınlarda %5 oranında görülmektedir. Bu süreçte ortaya çıkan şeker hastalıklarının %90'ı gestasyonel diyabet özellikleri gösterir.

Hamilelikten önce şeker hastalığı olmayan ya da belirti göstermeyen kadınlarda, hamilelik döneminde glikoz değerlerinde yükselme nedeniyle diyabet ortaya çıkabilir. Hamilelikte diyabet tanısı konulan kadınlarda her zaman risk faktörleri bulunmaz. Bu yüzden hamileliğin 24. ve 28. haftaları arasında her gebe kadına diyabet açısından tarama testleri uygulanmalıdır. Şeker yükleme testi olarak bilinen bu tarama testleri sayesinde, anne adayına kesin tanı konulabilir. Diyabet bazen hamilelik öncesi dönemde de olabilir. Ancak bazı anne adaylarında hamilelik sırasında ortaya çıkan bir sorundur.

Hamilelik döneminde diyabet tanısı konulan anne adaylarına uygulanacak tedavi, diyet ve insülin kullanımını kapsar. Bu dönemde diyabet hastalarının ağızdan kullandığı ilaçlar kullanılmaz. Uygulanan tedaviyle kan şekeri normal seviyelere iner. Bu sayede bebeğin gebelikte ve doğumda herhangi bir tehlikeye maruz kalması önlenir. Hamilelikte diyabet kontrol altına alınmadığı takdirde, anne adaylarında böbrek enfeksiyonu, vajinal mantar gibi rahatsızlıklar, bebeğin anne karnında kaybedilmesi, bebekte anomali gibi olumsuz etkiler oluşabilir. Doğumda bebekte solunum sorunları görülebilir. Bu yüzden anne adaylarının diyabet tedavisini aksatmaması ve kan şekerini kontrol altında tutması gerekir.